Tieke van den Nieuwenhuizen: creatieveling in hart en nieren

Klokslag 11.43 wandelt er in huize van den Nieuwehuizen een witte golden retriever de deur uit. ‘Archie’ is 8 jaar oud, en zeker niet de snelste meer, maar gaat toch liefdevol zitten om een aai over zijn kop te krijgen. “Hey, dat is iets vroeger dan we hadden gepland!” zegt Tieke die zijn goudgele vriend uit de keuken volgt. “Het maakt verder niet hoor, maar ik ben echt pas nét wakker, dus je bent een van de weinig mensen die mij ooit zonder koffie ziet,” grinnikt hij terwijl we naar de tuin lopen. Er zoemen bijen rond in de tuin en vogels tjilpen nog vrolijk in het rond als Tieke plaatsneemt aan een zwarte houten tafel in de tuin. Met een bak koffie en een (lichtelijk) verbrande tosti in de hand, ploft hij op een van de witte stoelen en duwt hij zijn lange haar achter zijn oren.

“De wc’s zijn voor mij the next best thing”

Pleeroosje

Tieke is niet iemand die in een hokje past. Zijn beige vintage blouse met groene vogels en bloemen, en twee verschillende happy socks verraden dat. In september 2018 bij Doornroosje beginnen, was voor hem dan ook een logische keuze. “Ik wilde in eerste instantie achter de bar staan bij Roosje, maar toen ik op de facebook-link klikte was die functie al vergeven. Dat vond ik ergens wel jammer, maar aangezien rekenen nooit echt mijn sterkste kant was vond ik het ook geen wereldramp,” lacht Tieke terwijl de houten ketting-hanger op zijn borst heen en weer beweegt.

“Gelukkig kon ik ook bij de wc’s van Roosje terecht. Er was toen net besloten dat de wc’s een beetje gepimpt moesten worden, dus ik kon ook daar aan de slag. En die kans pakte ik met beide handen aan. De wc’s zijn voor mij naast de barwerkzaamheden the next best thing, dus ik zit daar – als een soort teamleider – echt heel goed op mijn plek nu.”

“Doornroosje zorgde er voor mij ook voor dat ik mezelf sociaal kon ontplooien,” gaat Tieke verder die duidelijk graag over het poppodium vertelt. “Ik studeerde toentertijd (in 2018, red.) aan het Sint-Lucas college in Eindhoven, waar ik ook woonde. In de weekenden ging ik nog vaak terug naar huis – toen noemde ik thuis ook het huis van mijn ouders in Mook, niet Eindhoven – zodat ik me hier met mensen kon omringen waar ik van hield. Datzelfde gevoel had ik ook bij Doornroosje. Daar had ik voor het eerst het gevoel dat mensen me begrepen. Tuurlijk klik je niet op ieder level met iedereen, maar zelfs als dat het geval is laten we elkaar nog allemaal in onze waarde.”

“Als ik mijn vakantiegeld wilde hebben, kreeg ik het gewoon”

Nedgame

Inmiddels heeft Tieke ander werk gevonden bij Nedgame in Nijmegen. Daar adviseert Tieke gamers over hun aankopen, verkoopt hij games en consoles en sluit hij zelfs eigenhandig de winkel af. “Werken bij Nedgame kwam voor mij heel chill tot stand. De filiaalmanager is een goede vriend van mij, dus in de winkel beginnen ging voor mij vrij gemakkelijk,” zegt Tieke die met een kraak nog een hap neemt van zijn tosti. Op de vraag wat hij zou doen als Doornroosje nu weer open zou gaan, reageert Tieke snel en standvastig. “Dan hoeft er voor mij eigenlijk niets te veranderen. Dan weet ik zeker dat ik mijn werk bij Nedgame prima kan combineren met mijn werk bij Roosje. Dat was sowieso altijd al het plan, want ik was nog voor de crisis al op zoek naar een manier om meer geld te verdienen, zodat ik ook op kamers kan gaan.”

Ander werk

Het werk bij Nedgame bevalt Tieke duidelijk. Toch mist hij het sociale aspect van Doornroosje vrij stevig. Vanuit financieel aspect was het echter geen probleem voor hem om een andere baan te accepteren: “Toen ik wist dat ik bij Nedgame ging werken heb ik toch maar even een mailtje gestuurd naar PP Personeeldiensten. Ik vond dat wel zo eerlijk om te doen en Peter Paul belde mij daarna persoonlijk nog even op om door te spreken hoe het voor mij nu zat met doorbetaling. Daar had ik helaas geen recht meer op (omdat Tieke nu te veel verdient, red.), maar ik verdien genoeg bij Nedgame, dus ik lag er niet wakker van. Ik vond de communicatie van PP Personeelsdiensten wel erg prettig. Een stuk beter dan toen Roosje nog de vorige payroller had,” zegt Tieke hij met zijn blauw-grijze ogen rolt. Een goed voorbeeld van die fijne communicatie volgt even later: “Ik weet nog goed dat ik alvast mijn vakantiegeld van PP wilde hebben. Tijdens corona verveelt iedereen zich, dus ook ik was best wel skeer (straattaal voor arm, red.). Toen ik PP vroeg om mijn vakantiegeld werd het echter direct overgemaakt met mijn eerst volgende salaris, dus daar was ik echt heel blij mee.”

“Tekenen is voor mij verpest. Dat gaat met fotografie niet gebeuren”

Fotografie

Tijdens zijn studie gamedesign komt Tieke ook in aanraking met fotografie. Een hobby die naast de stress en deadlines voor zijn studie gamedesign iets was waar hij zijn creativiteit opnieuw in kon vinden. “Het leek mij heel tof om van tekenen mijn werk te maken. Gamedesign studeren in Eindhoven was daarom voor mij een logische keuze, maar ik kwam er nog tijdens mijn studie (die Tieke overigens wel heeft afgemaakt, red.) achter dat de deadlines en alle stress niet voor mij waren weggelegd,” zegt Tieke terwijl hij zijn armen over elkaar vouwt en nadenkt over zijn studie. “Ik kan nu echt niet meer voor mijn plezier iets tekenen. Ik word gelijk overspoeld door stress en dat vind ik best jammer.”

Waar tekenen voor Tieke niet meer lukt, heeft hij zichzelf wel op een andere hobby kunnen storten: fotografie. “Ik ben ooit tijdens het tweede jaar van mijn studie op zoek gegaan naar iets chills om ernaast  te doen. Ik zat al een tijdje op Instagram, en begon ooit om vakantiefoto’s zo te bewerken dat ze er écht oud uit zagen. Ik vond die ‘analoge’ look heel tof, en ben via wat Youtube tutorials gewoon begonnen met het kopen van camera’s en te experimenteren. Het is een wat uit de hand gelopen hobby, maar dat moet het ook vooral blijven. Want ik heb tekenen dankzij mijn studie al eens voor mezelf verpest en dat wil ik echt niet nog een keer meemaken,” besluit Tieke standvastig.

“Ik zou er best mijn geld mee willen verdienen, maar dan alleen als ik zelf kan bepalen wat ik wel en niet doe. Dan blijft het voor mij ook leuk, want voor die extra paar centen wil ik dit niet op het spel zetten,” zegt Tieke terwijl de laatste hap van zijn tosti in mond verdwijnt. Met zijn mond nog half vol stelt hij de vraag waar ik al een tijdje op zat te wachten. “Dus, zou jij niet een keer voor de camera willen staan?” Ik lach hardop. Tieke is duidelijk – naast een geweldig mooi mens, pleeroosje en gamesverkoper – een creatieveling in hart en nieren. En ik kan niets anders doen dan volmondig ‘ja’ zeggen, terwijl we lachend een einde aan ons gesprek breien.

Jeffrey Hage
Journalist, muziek- en festivalliefhebber pur sang. Barmedewerker bij Doornroosje in de weekenden. Scherpe interviewer en reportage-afnemer op de doordeweekse dagen.

Jeffrey Hage
De Ruyterstraat 207
6512 GD Nijmegen
Mail: jeffreyhage@outlook.com
Site: https://www.interlacemedia.net
Mob: + 31 6 55 79 39 31