Back to Doornroosje

“Ik heb altijd het liefst voor bedrijven gekozen om mee samen te werken, waar ik zelf ook affiniteit mee heb.”

Samenwerking die ertoe doet

De payrolling regelen voor Doornroosje is iets waar we trots op zijn bij PP. “Ik heb altijd het liefst voor bedrijven gekozen om mee samen te werken, waar ik zelf ook affiniteit mee heb. Doornroosje is er daar absoluut één van, want muziek is echt altijd een uitlaatklep voor me geweest,” aldus Peter Paul. En die affiniteit is alleen maar vergroot de afgelopen maanden, nu wij ook twee barvrouwen van het poppodium in ons PP team hebben. Want al kunnen er achter de bar even geen uren gemaakt worden, bij PP kijken we verder naar de mogelijkheden en kwaliteiten van onze werknemers. Bier tappen is namelijk niet het enige wat Anouk en Marit kunnen, zij vormen nu ons marketing & communicatieteam.

“Wij zien mensen graag blij en doen ons best om hieraan bij te dragen.”

Payrollen voor Doornroosje

Deze vorm van dienstverlening is meer dan alleen contracten maken, salaris betalen en een loonstrook opsturen. Ook hier is goed werkgeverschap het uitgangspunt. Wij zien mensen graag blij en doen ons best om hieraan bij te dragen. We waren bij PP dan ook extra enthousiast toen de versoepeldag definitief werd en we wisten dat Doornroosje weer ietwat vrijheid kreeg voor een beetje leven in de brouwerij. Anouk was een van de gelukkigen die weer aan het werk mocht bij zo’n testevenement. Hieronder lees je hoe zij dit ervaren heeft.

De roots van Anouk

Sinds augustus werk ik met plezier op kantoor bij PP, maar mijn werk-roots liggen toch écht achter de bar. Voor wie wil weten hoe ik dan bij PP terecht ben gekomen: in mijn welkomstwoordje vertel ik daar meer over.

Vanaf de start van de corona-crisis heb ik geen tap meer aangeraakt, en ik heb al die tijd moeten hopen dat ik nog een perfecte schuimkraag zou kunnen creëren. Plots was het verlossende mailtje daar: wij mochten weer eens een dienstje draaien op een testevenement. Op maandag 26 april 2021 stond ik ingeroosterd bij het concert van Stippenlift, zanger en producer van elektronische muziek met diepe teksten.

De nostalgie begon al bij het binnenlopen van het pand, de jas ophangen in de personeelsruimte en opzoek gaan naar de bedrijfsleider om me aan te melden. De bedrijfsleider wist me te vertellen dat er 150 negatief geteste bezoekers zouden komen, welke allemaal een stoeltje aangewezen kregen. Bij de zitplaatsen was een QR-code te vinden waarmee de bezoekers drank konden bestellen. Bij de bar kwam dan een bonnetje uit de printer met de plaatsnummer en de bestelling. Deze werd samengesteld door twee collega’s en aan mij en nog een andere collega de taak om de bestelling bij de juiste bezoeker te brengen.

De deuren gingen open om 19:15, en de bezoekers druppelden langzaam naar binnen. Zoals je misschien weet, is alcoholverkoop op moment van schrijven na 20:00 verboden. Veel van de bezoekers bestelden hun speciaal biertje dan ook op hetzelfde moment. Je kunt je voorstellen: 150 bezoekers, twee lopers, mondkapje op en zelfs af en toe een flinke trap beklimmen zorgden wel voor klotsende oksels. Of ik daar moeite mee had? Absoluut niet, want ik was weer op mijn allerlievelingsplek: Doornroosje. Na achten liep het niet meer zo storm met de bestellingen, en begon het concert. Daar heb ik niet veel van meegekregen, want ik was veel te hard aan het genieten van alles en iedereen om het concert heen. Wat hád ik het gemist.